Keizerlijke olifanten en route 66
Door: Nelly en Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
06 Januari 2012 | Zuid-Afrika, Underberg
Lieve allemaal,
Wat blijkt, onze tweede weblog werd niet verstuurd, dus nu redelijk snel achter elkaar nummer 2 en nummer 3.
Ik had op onze rustdag de weblog net geprobeerd te posten en toen ging onze telefoon want er was een 'spoedje' op de afdeling gynaecologie. Inge zou binnen een half uur beginnen aan een keizersnede.
Het regende net op dat moment pijpenstelen en Pieter en ik met de auto op weg naar de operatiekamer van Hlabisa. Na het omkleden ,niks niet schrobben van de handen, want er was geen water in de middag. Zelfs geen emmer. Wél werd er na een half uur opereren een gezonde dochter geboren. Een hele ervaring om je dochter in actie te zien!
De volgende dag gingen wij met zijn vieren op pad. Eerst dus door het park. Nelly zegt nog: 'Niet vergeten om het verkeersbord met de olifant op de foto te zetten.' Daar staat onder het waarschuwingsbord met een olifant 'crossing wild animals'. Pieter stopt netjes bij het verkeersbord en wat denk je? Nog geen twee meter van ons vandaan staat een echte olifant, en daar nog één, in totaal vier, met alleen de vangrail tussen ons en die grote beesten. Zij stonden wat lager dan wij, wij hadden ze bijna gemist !
Na een lekkere koffie met cheesecake, keken wij naar speciale raffiapalmen plus een museum met fort en een groot overzicht over het vlechten van manden in de Zulu traditie. Een mooi waterdicht exemplaar was bedoeld voor niet-welkome gasten. Zij kregen daarin een klein biertje, want niets geven kan niet, maar na het opdrinken van dit 'kleintje', werd je wel geacht af te nokken.
Na een welkome nachtrust hebben wij een zogenaamde ' aerial boardwalk' gelopen. Door het bouwen op de helling zie je de grond onder je zakken en uiteindelijk sta je zelfs boven de boomgrens. Ik zag daar nog de 'neushoornvogel' of hornbill met zijn prachtige staartveren. Tijdens ons trouwen kregen wij zo'n staarveer cadeau van Frans Baartmans als geschenk voor een goed huwelijk. Dat is een gewoonte in Borneo,waar Frans heeft gewerkt. Ja , de wereld is klein.
Daarna kregen wij van Inge uitleg over de Zulu oorlogen tegen de Engelsen en eerder tegen de 'Boeren', We bezochten verschillende slagvelden en nog het Talana museum. Schrik niet, maar op Oudejaar hadden wij toegang tot BVN tv en zagen de conference van Youp rechtstreeks, in de plaats met de toepasselijke naam Vrijheid!
Wij sloten de reis af met een twee daags verblijf in het Ithala park en deden daar vele safari ritten en zagen weer veel dieren. In Ithala zijn geen leeuwen en daardoor zijn de meeste dieren meer relaxed, want zij zijn geen prooidieren.
Tijdens deze rondreis zaten wij een aantal keren op de Zuidafrikaanse Route 66, naast de Amerikaanse versie is deze versie ook erg aan te raden!
Na een nachtje 'thuis' in Hlabisa namen we afscheid van Inge en Pieter.
Het was erg leuk om onze dochter en schoonzoon zo in hun eigen leventje mee te mogen maken! En toen gingen wij op weg naar Durban. Hoe dichterbij je komt des te 'westerser' wordt het, van een mooie tweebaansweg worden het eerst drie en dan vier ja zelfs vijf banen met de nodige fly-overs. Kortom het is hier Europa. En dat 300 km van Hlabisa en daarmee van 'Afrika'.
Wij hebben de Sky Car genomen over het stadion waar in 2010 de wereldkampioenschappen voetbal werden gehouden en zijn wezen kijken bij het strand en uiteraard Victoria Street Market. Ik had die markt in 1995 gemist en MOEST het gewoon zien. Er waren veel Indiase kruiden plus de nodige Afrikaanse souvenirs en veel koper uit India.
Maar wij hebben het nu gezien en zijn vervoerd met de bus of de 'Peoplemover'. En dat allemaal met een dagpas voor 3 lijnen voor de wereldprijs van 1 euro. En niet te vergeten MET airco.
Donderdag 5 januari blijft het miezeren, maar wij hebben Hillcrest bezocht, nee niet de school van de kinderen in Nigeria maar het plaatsje in Zuid Afrika. Dat men hier van winkelcentra houdt, is wel duidelijk. In dit op zich kleine dorp zijn er drie of vier!
Hopelijk trekt het weer wat bij, wij vertrekken naar de Sani pas bij Lesotho. Alleen 4 x 4 auto's kunnen naar boven over het 'ezelspad' met veel haarspeldbochten op meer dan 3.400 meter hoogte, wij hopen die te halen met een excursie. Onze huidige Toyota is nl. geen fourwheeldrive.
Groeten en tot horens, Theo en Nelly.
Wat blijkt, onze tweede weblog werd niet verstuurd, dus nu redelijk snel achter elkaar nummer 2 en nummer 3.
Ik had op onze rustdag de weblog net geprobeerd te posten en toen ging onze telefoon want er was een 'spoedje' op de afdeling gynaecologie. Inge zou binnen een half uur beginnen aan een keizersnede.
Het regende net op dat moment pijpenstelen en Pieter en ik met de auto op weg naar de operatiekamer van Hlabisa. Na het omkleden ,niks niet schrobben van de handen, want er was geen water in de middag. Zelfs geen emmer. Wél werd er na een half uur opereren een gezonde dochter geboren. Een hele ervaring om je dochter in actie te zien!
De volgende dag gingen wij met zijn vieren op pad. Eerst dus door het park. Nelly zegt nog: 'Niet vergeten om het verkeersbord met de olifant op de foto te zetten.' Daar staat onder het waarschuwingsbord met een olifant 'crossing wild animals'. Pieter stopt netjes bij het verkeersbord en wat denk je? Nog geen twee meter van ons vandaan staat een echte olifant, en daar nog één, in totaal vier, met alleen de vangrail tussen ons en die grote beesten. Zij stonden wat lager dan wij, wij hadden ze bijna gemist !
Na een lekkere koffie met cheesecake, keken wij naar speciale raffiapalmen plus een museum met fort en een groot overzicht over het vlechten van manden in de Zulu traditie. Een mooi waterdicht exemplaar was bedoeld voor niet-welkome gasten. Zij kregen daarin een klein biertje, want niets geven kan niet, maar na het opdrinken van dit 'kleintje', werd je wel geacht af te nokken.
Na een welkome nachtrust hebben wij een zogenaamde ' aerial boardwalk' gelopen. Door het bouwen op de helling zie je de grond onder je zakken en uiteindelijk sta je zelfs boven de boomgrens. Ik zag daar nog de 'neushoornvogel' of hornbill met zijn prachtige staartveren. Tijdens ons trouwen kregen wij zo'n staarveer cadeau van Frans Baartmans als geschenk voor een goed huwelijk. Dat is een gewoonte in Borneo,waar Frans heeft gewerkt. Ja , de wereld is klein.
Daarna kregen wij van Inge uitleg over de Zulu oorlogen tegen de Engelsen en eerder tegen de 'Boeren', We bezochten verschillende slagvelden en nog het Talana museum. Schrik niet, maar op Oudejaar hadden wij toegang tot BVN tv en zagen de conference van Youp rechtstreeks, in de plaats met de toepasselijke naam Vrijheid!
Wij sloten de reis af met een twee daags verblijf in het Ithala park en deden daar vele safari ritten en zagen weer veel dieren. In Ithala zijn geen leeuwen en daardoor zijn de meeste dieren meer relaxed, want zij zijn geen prooidieren.
Tijdens deze rondreis zaten wij een aantal keren op de Zuidafrikaanse Route 66, naast de Amerikaanse versie is deze versie ook erg aan te raden!
Na een nachtje 'thuis' in Hlabisa namen we afscheid van Inge en Pieter.
Het was erg leuk om onze dochter en schoonzoon zo in hun eigen leventje mee te mogen maken! En toen gingen wij op weg naar Durban. Hoe dichterbij je komt des te 'westerser' wordt het, van een mooie tweebaansweg worden het eerst drie en dan vier ja zelfs vijf banen met de nodige fly-overs. Kortom het is hier Europa. En dat 300 km van Hlabisa en daarmee van 'Afrika'.
Wij hebben de Sky Car genomen over het stadion waar in 2010 de wereldkampioenschappen voetbal werden gehouden en zijn wezen kijken bij het strand en uiteraard Victoria Street Market. Ik had die markt in 1995 gemist en MOEST het gewoon zien. Er waren veel Indiase kruiden plus de nodige Afrikaanse souvenirs en veel koper uit India.
Maar wij hebben het nu gezien en zijn vervoerd met de bus of de 'Peoplemover'. En dat allemaal met een dagpas voor 3 lijnen voor de wereldprijs van 1 euro. En niet te vergeten MET airco.
Donderdag 5 januari blijft het miezeren, maar wij hebben Hillcrest bezocht, nee niet de school van de kinderen in Nigeria maar het plaatsje in Zuid Afrika. Dat men hier van winkelcentra houdt, is wel duidelijk. In dit op zich kleine dorp zijn er drie of vier!
Hopelijk trekt het weer wat bij, wij vertrekken naar de Sani pas bij Lesotho. Alleen 4 x 4 auto's kunnen naar boven over het 'ezelspad' met veel haarspeldbochten op meer dan 3.400 meter hoogte, wij hopen die te halen met een excursie. Onze huidige Toyota is nl. geen fourwheeldrive.
Groeten en tot horens, Theo en Nelly.
-
06 Januari 2012 - 14:43
Frans K.:
He zus en zwager,jullie hebben weer heel wat beleefd in die paar dagen! Leuk om te lezen wat jullie zoal doen en meemaken. Geniet er nog maar even van want het telt alweer af. Hoop dat jullie boven komen over het ezelspad; het spreekwoord luidt een ezel stoot zichzelf -------! Have fun en tot spoedig weerziens in Nijmegen. XX je bruur. -
06 Januari 2012 - 15:36
Karien:
Hoi pap en mam,
Lijkt me inderdaad ook geweldig om Inkie aan het werk te zien :)
En zo te horen hebben jullie het helemaal naar jullie zin in ZA! En nog een weekje te gaan. Hopelijk gaat t idd opklaren bij de Sani Pass, want ik weet van vorig jaar dat het helemaal dicht zat op het moment dat wij naar beneden reden, en da's wel zonde van het uitzicht... En kleed je warm aan, want t is koud daarboven!
Heel veel plezier nog!
xxx Karien -
06 Januari 2012 - 16:33
Vera:
Zo, een Inge in actie, leuk dat jullie dat mochten meemaken! En dat verkeersbord heeft vast mooie foto's opgeleverd... Veel plezier, nu weer met z'n twee.. en tot horens!
Liefs, Vera -
06 Januari 2012 - 20:48
Maria & Willem:
Erg leuk om te lezen allemaal. Jullie hebben wel weer een heel bijzondere reis. En heel leuk en levendig geschreven.
Zeer speciaal he, om een operatie mee te maken die door je eigen dochter wordt uitgevoerd. Vol bewondering! Wij hebben een keizersnede meegemaakt die door Dijn werd uitgevoerd bij een koe.... Net zo trots, denk ik. Maar een babietje is toch weer wat anders dan een kalf.
Nog heel veel plezier! -
06 Januari 2012 - 22:40
Els:
Wat een ervaring om (Inge zo te zien. Dat je dit van zo dichtbij mee mag maken!!! Geweldig die Inge!! Heb je foto's mogen maken Theo of mocht dat nou net niet???
Nel wat een kanjer ben je om daar zo te rijden!!!
Kan niet wachten op jullie verhalen!!! Geniet nog lekker van alles daar . liefs els
p.s Jacobien heeft voor Kerst een dochter gekregen: Nienke!!! -
07 Januari 2012 - 09:08
Inge En Pieter:
Hoi, wij hebben ook genoten van jullie aanwezigheid hier en onze rondreis samen. Nu weer volop aan het werk... sinds donderdag bij de kinder en dit weekend dienst. Geniet nog van jullie laatste week in dit prachtige land.
-
08 Januari 2012 - 14:27
Christina Peeters:
Hoi nelly en Theo,
Wat een superreis met zoveel aspecten bijv Inge aan het werk zien en de indrukwekkende natuur en Zulu cultuur.
Ik zit te watertanden.
Willen jullie nog wel terug naar Kikkerland?
Wens jullie nog hele mooie dagen.
Groet, Christina -
10 Januari 2012 - 11:29
Frans Melchers:
Lieve Nellie en Theo,
De bijzondere ervaringen blijven elkaar voortdurend afwisselen.
Ik hoop trouwens dat jullie veel opnamen hebben kunnen maken. Dan kunnen we die misschien tijdens of na het etentje op de 21 ste samen bekijken. Ben heel erg benieuwd !
Heel fijne voortzetting van jullie reis.
Lieve groet Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
