" Zeevissen met de helm op"

Hoi allemaal,

Na een lange stilte kunnen we weer van ons laten horen.
Na 2 uur varen met de supersnelle veerboot over de Lombokstraat naar Lombok dus, waren we zowat de enigen die het "droog" hielden, kortom geen "zak" nodig hadden.
Na een korte transfer kwamen we aan in Senggigi, een vrij grote plaats aan de westkust waar de meeste toeristen komen. Met de "cidomo", een paardenkarretje, hebben we een rit over het platteland gemaakt en dan merk je meteen dat Lombok heel anders is: hier is de overwegende godsdienst de Islam en zie je dus vrouwen gesluierd lopen en natuurlijk veel moskeeen i.p.v. hindoetempels. Het heeft een paar dagen geduurd voor we erachter waren welk dier steeds 's avonds het geluid maakte van het "knijpen in een badeendje". Het bleek de gecko te zijn, maar ondanks verwoede speurtochten liet hij zich niet zien.

Vervolgens begonnen we aan een week rondreis over het eiland.

Bij binnenkomst van het dorpje Tetebatu leek het wel alsof we persoonlijk verwelkomd werden. Er zat een groepje jongens met grote trommels en gitaren een ongelooflijke herrie te schoppen.
Later bleek dat het begin te zijn van een bruiloftsfeest. Aan het eind van de middag mochten we de optocht meemaken: bruid en bruidegom, prachtig aangekleed, liepen met familie en vrienden onder gele parasols van drie lagen naar het huis van de bruidegom. Volgens onze chauffeur Ari was dit een "runaway marriage". De bruid wordt daarbij in de nacht gekidnapt en binnen 24 uur moet dit dan aan de ouders en het dorpshoofd gemeld worden. Achteraf geven de ouders dan toestemming voor het huwelijk uit liefde.

We bezochten een aantal dorpjes waar op traditionele wijze wordt geweven op heel simpele getouwen waar je met gestrekte benen zit met een houten steun in je rug. Hoe kom je aan rugklachten?
In een ander dorp wordt uit rivierklei die eerst gedroogd werd, mooie potten gebakken. Het vreemde was dat ze geen draaischijven gebruikten, maar alles met de hand deden en nog helemaal symmetrisch ook! Een eind verderop werd van bamboe heel dunne stroken gesneden om daar vervolgens de prachtigste manden van te weven, die gebruikt worden om de rijst in te serveren.

Het mooiste waren de markten en met name de vismarkt aan de oostkust: we moesten er wel om 5 uur voor opstaan, om de binnenkomst van de boten te zien en de verkoop van verse vis mee te maken. We zagen relatief grote vissen zoals haaien tot wel 3 meter lengte, roggen, platvis en zelfs hamerhaaien. Die worden dus zo voor je neus gefileerd en soms komt er dan een foetus mee..
Hier hebben we ons dus uren vermaakt!
Omdat je hier vlakbij zee zit wordt hier ook aan zoutwinning gedaan. Via brak water uit een bron wordt het water gekookt en hieruit het zout gewonnen en geschept in de vorm van grote ijsco's.

We zijn om de heilige berg en vulkaan de Rinjani heen gereden en we genoten vooral van het mooie uitzicht i.p.v. ons uit te sloven in een driedaagse trekking zoals veel toeristen deden. Maar zij konden dan weer wel het mooie kratermeer zien.

In Lombok zijn nog veel traditionele dorpjes waar men aanhanger is van de Welu Telu godsdienst; dit is een mengvorm van Islam, Hindoeisme en animisme. Telu betekent ook letterlijk "drie" en tijdens een gesprekje dat ik had met een vrouw uit het dorpje Bayan, waar zij zat te weven, bleek dat ze daar heel tolerant en respectvol met elkaar omgaan. Intussen is de Ramadan begonnen en dat betekent veel oproepen tot gebed en eindeloos voorlezen uit de Koran, het liefst heel hard via de luidsprekers van de moskee en midden in de nacht. Dus de oordoppen zijn weer tevoorschijn gekomen!

Na een korte vlucht zijn we nu weer terug op Bali en dus verlost van nachtelijke oproepen.
Dit was ons laatste bericht, overmorgen landen we weer in Nederland, inshallah!
Groeten, Theo en Nelly.